GSS dzień 2. Trasa Pokrzywna – Głuchołazy
GSS dzień 2. Etap Pokrzywna – Głuchołazy
Najważniejszym punktem naszego dzisiejszego planu jest Biskupia Kopa, czyli szczyt zaliczany do Korony Gór Polski. Od naszej ostatniej wizyty na tej górze minął już rok, więc trochę się za nią stęskniliśmy.
Dzień rozpoczynamy od 1 km spaceru do miejsca, w którym wczoraj zeszliśmy ze szlaku. Przy „Łowisku na wyspie” pojawiamy się o 7.45. Nie zdążyliśmy jeszcze zrobić zdjęcia przy tabliczkach, gdy obok nas do lotu poderwała się czapla. Zgodnie stwierdzamy, że to dobry znak i dzień 2 zapowiada się obiecująco.
Spis treści
Masyw Biskupiej Kopy
Szlak przy „Łowisku na wyspie” w Pokrzywnej skręca w prawo. Tuż po wejściu na GSS rozpoczynamy wędrówkę pod górę przez bardzo przyjemny las, który trochę przypomina nam ten w Bieszczadach. Towarzyszą nam ptasie trele, które niesamowicie umilają wyprawę. Po ok. 30 min niespiesznego marszu meldujemy się na Szyndzielowej Kopie.
Idąc dalej, mijamy ciekawą skałkę znajdującą się tuż przed szczytem Zamkowej Góry.
Na Zamkową Górę wchodzimy 20 min. po zdobyciu Szyndzielowej Kopy. Tutaj też – dzisiaj po raz pierwszy – ukazuje nam się Biskupia Kopa. Trzeba przyznać, że prezentuje się bardzo okazale.
Przełęcz pod Zamkową Górą i legenda o czarownicy
Teraz niestety musimy zejść ok. 60 m do Przełęczy pod Zamkową Górą. Ścieżka jest mocno zarośnięta i musimy przedzierać się przez bujnie kwitnące krzewy żarnowca. Równocześnie wędrówkę przez las umilają nam ptasie trele, które możemy usłyszeć z każdej strony.
Na przełęczy znajduje się niewielka wiata, przy której można odpocząć. Jednak my mamy pełno niespożytej energii i idziemy dalej.
W tym miejscu warto wspomnieć, że Góry Opawskie mają swoje tajemnice i legendy. Niedaleko Przełęczy pod Zamkową Górą znajduje się grób czarownicy.
w Jarnołtówku mieszkała pewna stara kobieta. Zajmowała się zbieraniem ziół, grzybów leśnych i owoców. Stroniła od innych ludzi i to wystarczyło, aby mieszkańcy uznali ją za czarownicę. Z każdej strony doświadczała nieprzyjemności. Ludzie tak skutecznie uprzykrzali jej życie, że powiesiła się na drzewie na styku trzech granic. Tam gdzie kiedyś łączyły się ziemie czeskiego Jindřichova, Księstwa Nyskiego i Pokrzywnej. Żadna z gmin nie chciała pochować staruszki, bo według ówczesnych władz umarła ona nie na ich terenie. Kobieta pochodziła z Jarnołtówka, jednak drzewo, na którym się powiesiła rosło na gruncie Pokrzywnej, a gałęzie miało po stronie czeskiej. Myśliwy, który znalazł staruszkę, pochował ją niedaleko drzewa. Na grobie położył biały kamień, żeby potępiona dusza czarownicy nie wydostała się z ziemi.
Srebrna Kopa
Z przełęczy rozpoczynamy długie podejście na Srebrną Kopę – trud wędrówki wynagradzają nam widoki. W trakcie tej wspinaczki pierwszy raz musimy dobrze się zastanowić, gdzie dokładnie jest szlak, z powodu wyciętego lasu. Na szczęście szybko udaje nam się wypatrzeć wydeptaną ścieżkę. Dzięki temu już po kilkunastu minutach robimy pamiątkowe zdjęcie na Srebrnej Kopie.
Biskupia Kopa
Jak się weszło na górę, tak teraz trzeba zejść – do kolejnej przełęczy. Mamy przed sobą wspaniałe widoki, a w oddali majaczy nam na horyzoncie Praděd. To sprawia, że przypomina nam się przepiękna trasa w Dolinie Białej Opawy, którą podchodziliśmy na najwyższy szczyt w paśmie Wysokiego Jesionika.
Dziś wyjątkowo mamy dużo energii, bo Biskupią Kopę od przełęczy osiągamy po 26 min.
Przed samym szczytem mijamy Krzyż Pojednania. Warto się przy nim na chwilkę zatrzymać. Na jego cokole umieszczono tablicę z pięknymi słowami Jana Pawła II:
„W górach zawsze byliśmy wolni”.
Jeszcze kilkadziesiąt metrów i docieramy na sam szczyt. Dopiero tutaj spotykamy pierwszych turystów. Z uwagi na to, że na wieży widokowej byliśmy już dwa razy, wykonujemy tylko szybkie zdjęcie oraz wbijamy pieczątki do książeczki. W końcu trzeba potwierdzić swoją obecność na najwyższym szczycie Gór Opawskich, który, jak już wspominałam, zaliczany jest do Korony Gór Polski.
Teraz szeroką ścieżką schodzimy do Domu Turysty pod Biskupią Kopą. Niestety z uwagi na panujące obostrzenia, nie możemy odpocząć wewnątrz. Na szczęście można zamawiać posiłki. Chętnie korzystamy z tej możliwości i zamawiamy naleśniki, a do tego herbatę z cytryną. Siadamy pod parasolami i pałaszujemy zamówione jedzenie. Do tego podziwiamy widok na Srebrną Kopę, na której niedawno byliśmy. Jest idealnie.
Chociaż przyjemnie nam się odpoczywa, to pora się zbierać i ruszać w dalszą drogę. Mijamy ciekawy szlakowskaz, z którego dowiadujemy się, że do Świeradowa pozostało nam tylko 420km!
Jarnołtówek
Zejście do Jarnołtówka jest dość strome, ale udaje nam się całkiem sprawnie pokonać ten odcinek.
Przechodzimy przez Most Zakochanych i docieramy do centrum. Tutaj znajdujemy mały sklepik, w którym uzupełniamy zapasy picia i słodkości.
Następnie przechodzimy obok neoromańskiego kościoła pod wezwaniem św. Bartłomieja Apostoła wybudowanego w latach 1906-1907.
Od Jarnołtówka czeka nas teraz kilkukilometrowy spacer raz asfaltem raz polną drogą do kolejnej wsi. Co chwilę odwracamy się, by podziwiać niesamowity widok na Biskupią Kopę, którą dzisiaj zdobyliśmy.
Podlesie
Spacerujemy sobie spokojnie asfaltem, gdy w oddali wypatrujemy wiatkę. Nie pozostaje nam nic innego, jak odbić ze szlaku i zrobić przerwę. Stwierdzamy, że to idealne miejsce na posiłek. Kiedy zbliżamy się do wiatki, przelatuje obok nas czarny dzięcioł.
Wracamy na szlak, a tu kolejna niespodzianka – spotykamy Panią, u której nocowaliśmy. Oczywiście chwilkę jeszcze rozmawiamy, po czym się żegnamy.
Idziemy dalej i za zakrętem mijamy kamień. Nazywany jest kamieniem „wisielczym” lub „morderczym”. Jedna z legend głosi, że pochowany jest tutaj samobójca – hrabia Wimmersberg, pan na zamku w Ondřejovicach. Warto dodać, że
w średniowieczu zbiegały się tutaj trzy granice: Głuchołazów, Zlatych Hor
i Ondřejovic.
Po dotarciu do Podlesia mijamy piękny kościół pod wezwaniem Matki Bożej Częstochowskiej. Idziemy jeszcze kawałek prosto, by potem skręcić w prawo i tym samym rozpocząć ostatnie dzisiejsze podejścia na Średnią i Przednią Kopę.
Przed Średnią Kopą pierwszy raz naprawdę gubimy drogę i zamiast w lewo, idziemy prosto. Na szczęście dosyć szybko orientujemy się, że coś jest nie tak. Sprawdzamy w telefonie, gdzie jesteśmy i okazuje się, że odeszliśmy od szlaku ok. 400 m. Cofamy się i wracamy na GSS.
Niezwłocznie zdobywamy szczyt i robimy pamiątkowe zdjęcie.
Szybko schodzimy do Głuchołazów, gdzie kończymy kolejny dzień naszej przygody.
Na koniec
To był bardzo udany dzień. Piękna pogoda, piękne widoki i przyjemny szlak. To wszystko utwierdza nas w przekonaniu, że wyruszenie na GSS było słusznym wyborem. W nagrodę fundujemy sobie pizzę. W końcu nie codziennie zdobywa się najwyższy szczyt Gór Opawskich po polskiej stronie.
Dystans: 21,1 km po GSS
Nastrój: pozytywnej energii z uśmiechami na twarzach
Piosenka na dziś: Paprika Korps, „Gąsior turysta”
Nocleg: Pensjonat Iwona, Głuchołazy, Jana Pawła II 28, tel. 669-487-227
Na YouTube zamieszczamy filmik z drugiego etapu, a poniżej mapę z dzisiejszym przebiegiem szlaku.
